“ตัวนั้นชื่อบุญมี” เขาชี้ให้เราดูแม่วัวตัวงาม “ไถ่ชีวิตไว้แล้ว รอเอาลูกมัน”
แต่เดิมบุญมีไม่มีชื่อ และแต่เดิม ไม่เกินสัปดาห์นี้จะต้องถูกทุบหัว โชคดี–ชายหนุ่มรับรู้ว่ามันท้อง เขาเปลี่ยนใจไม่ฆ่า ตั้งใจเก็บไว้เป็นแม่พันธุ์
วัวใช้เวลาตั้งท้องเท่าคน คือเก้าเดือน (ควายประมาณหนึ่งปี) ถ้าเดินทางมาถึงที่นี่แปลว่ามาตาย แต่ก็มีข้อยกเว้นดังที่กล่าว เช่นเดียวกับวัวอีกฝูงใหญ่ซึ่งอาจมิได้ดวงถึงฆาตในเดือนนี้ ปีนี้ หากจะอยู่ร่วมกันไปนานปีในวิถี ‘คนกับวัว’ จนกว่าพ่อค้าเร่จะมาซื้อ หรือบางตัวก็อาจไม่มีวันนั้น
มันมีความผูกพันกันอยู่ แม้ในโลกสมัยใหม่ ยุคสมัยที่วัฒนธรรมลูกล้อแข็งแรงผูกขาดแทนแรงงานสัตว์
ชัชพิสิฐ เล็กคำ อายุ 25 ปี อาชีพเลี้ยงวัว ทางที่ปู่และพ่อของเขาแผ้วถาง ย่ำเดินมาก่อน
เขาเรียนจบวิทยาลัยสารพัดช่าง สาขาช่างยนต์ เคยไปทำงานโน่นนี่หลายอย่าง ก่อนจะพบว่าไม่ใช่ และสิ่งที่ใช่ก็คือวัว บุคลิกชัชแตกต่างจากหนุ่มน่านเนิบๆ ที่เราเคยเห็น สีหน้าเขาเอาเรื่อง ฟังประวัติก็บู๊สมแววตาสู้คน แต่พอเปิดเปลือยอารมณ์สุนทรียะ ที่บอกชอบฟังเพลงศรเพชรนี่เรางง เขาอายุเท่าไรกัน ไปผูกพันเอาตอนไหนกับเพลงลูกทุ่งยุคแปดศูนย์ ยิ่งเสริมด้วยข้อมูลว่ากำลังหลงใหลเพลงใต้ก็ยิ่งน่าไถ่ถาม ทำไมคนเหนือแดนไกลถึงกระโดดไปแจมรสนิยมด้ามขวาน วัวมันมีอิทธิพลกับคนปานนั้นจริงๆ หรือ
เราน่าจะคุ้นเคยกันพอสมควรกับหนังคาวบอย–นั่นมันหนัง และคาวบอยที่ว่าก็มักอยู่กับม้า ลองมาฟังเรื่องของคนกับวัวแบบชีวิตจริงๆ ของลูกผู้ชายคนหนึ่ง ชีวิตวันนี้ที่บ้านสวนหอม อำเภอเมือง จังหวัดน่าน (ดูแลหัวใจของคุณไว้หน่อย ระวังจะหลงรักคาวบอยน่าน)
เลี้ยงวัวมากี่ปีแล้ว
ตั้งแต่จำความได้ น่าจะ 6-7 ขวบ ตอนนี้ 25 ตั้งแต่ยังไม่มีอะไร ใครมองก็ไม่อยากคบด้วย แต่ตอนนี้มีทุกอย่าง บ้าน รถ รถคือยานพาหนะ แต่เราซื้อสด เลี้ยงวัวมาตลอดเพราะเป็นอาชีพพ่อ อย่างที่เขาว่า อาชีพพ่อ อย่าล้อเล่น
มีวัวกี่ตัว
ของผมเป็นโรงเชือดด้วย นับคร่าวๆ ประมาณ 50 กว่าตัว
ตอนเด็กคิดว่าโตขึ้นมาอยากเป็นอะไร
ไม่รู้ ไม่อยาก แต่พอโตผมไปเป็นทหารเกณฑ์สองปี โดนกด โดนสั่ง ผมไม่ชอบโดนคำสั่ง เขาชี้ไปโน่น เราก็ต้องไปโน่น ชี้ไปนี่ เราก็ต้องไปนี่ อย่างถ้าพี่โดนเจ้านายกดๆๆ พี่ก็ไม่ชอบ ใช่มั้ย ผมอยากเลือกเอง ทำเอง ถ้าขยันผิดที่ สิบปีก็ไม่รวย
เรียนจบ ปวช. ผมเลี้ยงวัวเต็มตัว เคยไปทำงานล้างอัดฉีด ทำกระจก ทำฝ้าเพดาน มันก็ไม่ใช่ ไม่สนใจ ผมเป็นคนอารมณ์ร้อนด้วย อยู่กับใครไม่ค่อยได้ ถ้าเจอใครทำอะไรไม่ถูกใจ จะตะหงิดๆ เลยผันมาเป็นแบบนี้เลยดีกว่า
ช่วงวัยรุ่นเกเรมั้ย
ก็เกนะพี่ แต่ไม่มีเรื่องยา เกแค่กินเหล้า สูบบุหรี่ เพื่อนพาไปไหน ไป แต่ในชีวิตผมไม่มีเรื่องยาเสพติด กินเหล้าตั้งแต่อายุ 16-17 พ่อแม่ห้ามอยู่ แต่ช่วงนั้นก็วัยรุ่นนะพี่นะ ก็ผ่านมาหมด กินแบบหนักๆ
หนักที่ว่าคือ..
ภาพตัดเลย ผมไปพายเรือให้บ้านดู่ใต้ แข่งเสร็จ ปิดสนาม ช่วงจะเก็บเรือ คนนี้ยื่นเหล้ามา เอ้า กิน คนนี้ยื่นเบียร์มา กิน วัยรุ่นไงพี่ กินจนเขาต้องหามส่งกลับบ้าน นั่นคือภาพตัดเลย ตอนนี้ยี่สิบห้า เรารู้ตัวแล้ว บรรลุแล้ว ถามว่ายังกินมั้ย กิน แต่กินพอหอมปากหอมคอ
เรื่องทะเลาะวิวาทมีมั้ย
มี จริงๆ เป็นเรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของเรา ผมขี่รถผ่านไปเห็นเพื่อนมันโดนอยู่ ก็กลับรถไปใส่เลย ไอ้นั่นไหปลาร้าหัก ปากเย็บสิบเข็ม คิ้วอีกสามเข็ม ผมเป็นนักมวย วันนั้นเพิ่งซ้อมมวยเสร็จ ก่อนเป็นนักมวย ผมเป็นนักเทควันโด ได้เหรียญทองทูบีนัมเบอร์วันสามเหรียญ เคยได้รางวัลถ้วยดุเดือด ปีนรุ่นจากเยาวชนขึ้นไปเล่นประชาชน เคยไปแข่งที่เพชรบูรณ์ ที่ตาก ตอนหลังผันมาต่อยมวยไทย ขึ้นชก 16 ไฟต์ แพ้สาม ชีวิตวัยรุ่น เพื่อนชักไปทางไหนก็ไปทางนั้น เขามาถามว่าต่อยมวยมั้ย ผมก็ไปๆ ไฟต์แรก ชนะน็อกยกแรก ดีใจ ไฟต์สองแพ้น็อก ไฟต์สาม สี่ ห้า ชนะๆๆ จนไฟต์ที่สิบเจอมวยเก๋า เขาต่อยมาร้อยกว่าไฟต์ ผมแพ้น็อก ยกสาม
เจ็บแค่ไหน
ไม่เจ็บ แค่จุก เราเป็นคนอ้วน เขารู้จุดอ่อนที่ท้องเรา ตั้งแต่ชกมาผมไม่เคยแตก ไม่เคยอะไร
ขยันซ้อมมั้ย
ก็หน่อยนึง มันไม่ได้เป็นอาชีพ เราว่างจากงานก็ไปซ้อม ไม่ว่างก็ไม่ได้ไป
พายเรืออยู่กี่ปี
ตั้งแต่สิบขวบจนมาถึงสิบเก้า เพื่อนเรียกไป ช่วงสามปีแรกไม่ได้ลงแข่ง ไปวิดน้ำออกจากเรือให้เขา ซ้อมพายด้วย แต่วันแข่งไม่ได้ลง ไม่เสียใจเพราะกระดูกเรายังไม่ถึง จุดเริ่มต้นคือบ้านสวนหอมนี่แหละ หมู่บ้านเรามีเรือ เมื่อก่อนเรือเยอะนะ สามสิบสี่สิบกว่าลำ พายกันสะบั้นหั่นแหลก สมัยผมพายยังไม่มีแม่ป้อม แม่ป้อมย่าสั่งลุย คือทีมเรือจังหวัดน่าน พูดง่ายๆ ว่าเขาเป็นพวกทีมชาติ ซ้อมทุกวัน เรามันชาวบ้าน จะเอาอะไรไปสู้กับเขา ก็ถือว่าสนุก ได้ประสบการณ์ ผมเคยได้เงินจากการพายเรือสูงสุด รวมอัดฉีด ประมาณห้าพัน อันนี้คือทั้งเทศกาล
นอกจากพายเรือ ชกมวยแล้วเล่นอะไรอย่างอื่นอีกมั้ย
ฟุตบอล ทีมของพ่อ แต่ผมเป็นคนสร้าง ใช้ชื่อพ่อ คือป๋าหมานสั่งลุย ดึงเพื่อนมาช่วยกันเล่น วันที่ 31 ตุลาฯ นี้ จะไปป้องกันแชมป์ที่ อ.แม่จริม
ทำหลายอย่างมาก
ก็ตามนั้นพี่ เราว่างก็ไป อิสระบนยอดหญ้า ดีกว่าเป็นขี้ข้าในห้องแอร์
รุ่นพ่อที่ทำอยู่ตอนนั้นมีวัวกี่ตัว ค่อยเคลื่อนมายังไง ดีขึ้นมั้ย
เพิ่มขึ้น เมื่อก่อนมีแค่เจ็ดแปดตัว ก็ดีขึ้นมาเรื่อยๆ
ที่เห็นๆ เลี้ยงไว้ตรงนี้นี่คือ..
รอไปโรงเชือดพรุ่งนี้ วันนี้ทำสองตัว เสร็จแล้ว ..นั่นตัวละหกหมื่นกว่า เจ็ดหมื่น ไอ้ตรงโน้นสี่หมื่นกว่า ตัวในมุ้งนั่นเจ็ดหมื่นกว่าถึงแปดหมื่น
พื้นที่ตรงนี้เรียกว่าออฟฟิศได้มั้ย
ได้ หลักๆ เป็นที่ทำงาน และอาจเป็นที่พักใจด้วยก็ได้ อย่างเมื่อวาน เพื่อนผมคนใส่เสื้อดำที่พี่เจอ มันอกหักมา เอ้า ก็ศาลาพักใจ ใครอกหักมาตรงนี้ เพื่อนผมนะ
สร้างมาได้ประมาณสามสี่ปี ก่อนหน้านั้นเป็นป่าลำไย เจ้าของปล่อยรกร้าง แล้วมาให้เช่า ที่จริงเขาจะทำโรงแรมน่านตรึงใจ แต่สายไฟต่ำ ทางแคบ เลยไปทำที่อื่น ผมวิ่งเล่นแถวนี้มาตั้งแต่เด็ก บ้านผมอยู่ตรงโน้น บ้านไม้สองชั้น เมื่อก่อนวัวผมอยู่โน่น แล้วย้ายมาที่นี่
ทำไมเพิ่งสามสี่ปีนี้
เมื่อก่อนเรายังมีน้อย และไม่ได้เลี้ยงวัวเชือด วัวเชือดเขาขนมาจากที่อื่น พอเยอะขึ้นก็ต้องขยาย หาที่เพิ่ม เลี้ยงรอพ่อค้ามาซื้อ ว่างั้นเถอะ
ถ้าช่างภาพมีเครื่องไม้เครื่องมือคือกล้อง เครื่องมือของคนเลี้ยงวัวคืออะไร
ขวาน เอาไว้ตอกหลัก เวลาจะมัดวัว หรือมีไม้อะไรขวางเกะกะ เราฟันออก รองเท้าบู้ธ หน้าฝนแบบนี้จำเป็น พังไปหลายคู่แล้ว นอกนั้นก็มีรถ เอาไว้บรรทุกหญ้า รถเข็น รถยนต์ เข่งใส่หญ้า หมวก เสื้อแขนยาว เรื่องรถ ไม่จำเป็นต้องใหม่ มอไซค์นี่เปลี่ยนมาสี่คันแล้ว งานมันหนัก ทรหด
มีใช้ส่วนตัวอีกต่างหากมั้ย ที่ไม่เกี่ยวกับงานเลี้ยงวัว ?
มีมอไซค์อีกสองคัน ขับในเมืองน่าน ไม่เคยข้ามจังหวัด ปัวก็ไม่เคยไป ถ้าไปผมใช้รถยนต์ กระบะสี่ประตู สมบัติพ่อซื้อให้ เอาง่ายๆ คือเขาจ้างไปเป็นทหาร เกไงพี่ จับได้ใบแดง แต่จะไม่ไป ไม่อยากไป คิดทางหนี เพราะไม่เคยต้องอยู่ในระบบระเบียบ ปกติผมกลับบ้านตีหนึ่งตีสอง ช่วงก่อนเป็นทหาร ก็ไม่เชิงว่าจะหนี แต่มันไม่เต็มใจไป พ่อบอกว่าไปเถอะ ไอ้หนุ่มข้างบ้าน สภาพไม่ค่อยเต็ม มันยังไปได้ เราเต็มร้อย มันต้องไปได้ ปลดทหารออกมา แกสัญญาว่าจะซื้อรถให้ สรุปว่าก็ยอมไป และไม่รอจนถึงวันปลด ผมไปเป็นทหารได้เจ็ดแปดเดือน พ่อก็ซื้อให้
ฝืนทนเอา ทั้งที่ไม่ชอบ ผมเคยเรียน รด. ไปได้สี่อาทิตย์พบว่ามันไม่ใช่ ไม่ชอบให้ใครสั่ง ถ้าอยากทำ ทำเอง ไม่ทำคือไม่ทำ ผมอยากเป็นอิสระมากกว่า เรียน รด. ได้เดือนกว่า ก็เลิก ทำพ่อร้องไห้เลย ปกติแกไม่ร้องให้เราเห็น แต่เวลาแกเสียใจอะไร ตาแกจะแดง นั่นแหละคือจุดเปลี่ยนชีวิต แม่งกูทำแบบนี้ทำไม ทำให้คนที่มีพระคุณเสียใจ ตั้งแต่นั้นผมมาช่วยพ่อเลี้ยงวัวเต็มตัว เมื่อก่อนเกเร สำมะเลเทเมา ไม่เคยสนเรื่องวัว พ่อบอกให้ไปตรงนั้นๆ ก็ไปจริง แต่ไปดูเฉยๆ มันมีปัญหาอะไรมั้ย ไม่สนใจ ตอนนี้รู้แล้วว่าการหาเงินมันเป็นยังไง เมื่อก่อนขออย่างเดียว ขอยังไงก็ได้ แบมือ พ่อ ขอ สองร้อยสามร้อย พอเห็นแกร้องไห้ จบเลย ผมเลือกที่จะไปทำงาน เลือกเอง
พ่อร้องไห้เพราะเลิกเรียน รด. ?
ความหวังลึกๆ แกอยากให้ผมเป็นข้าราชการ ทหาร หรืออะไรก็ได้ แกบอกว่าถ้า รด. ผ่าน ทหารมันก็ไปได้ง่ายใช่มั้ย เราอาจสมัครนายสิบ ถามว่าเคยไปสอบมั้ย ไปนะ แต่ไม่ติด นายสิบ ทหารพราน อส. สห. ไปมาหมดแล้ว แต่ไม่ติด
ตั้งใจสอบหรือเปล่า หรือแค่แกล้งทำให้พ่อเห็นว่าไป
ตั้งใจ แต่น่าจะแพ้เส้น คือเขาคัดคนไว้แล้ว ให้เราไปเป็นตัวประกอบในพิธีเฉยๆ ไอ้นั่นวิ่งอยู่หลังผมโด่โน่นเลย มันติด ผมไม่ติด เทสต์ร่างกาย ผมได้เยอะกว่ามัน อยู่ข้างๆ ผม เห็นอยู่ ก็โอเค แล้วกันไป ผันมาอยู่แบบนี้ดีกว่า สบายใจ
ลองเล่าหน้าที่การงานแต่ละวันให้ฟังหน่อยว่าต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง
เอาวันที่ขยันละกันนะ ตื่นประมาณตีห้าครึ่ง ไปล่ามวัว จากเมื่อคืนมัดไว้ตรงนี้ เอาวัวออกไปกินหญ้า เปลี่ยนที่ ย้ายให้มันได้เดิน เสร็จแล้วไปตัดหญ้าแบบเมื่อเช้า ขนหญ้ากลับมา รอทำเนื้อที่โรงเชือด ผมทำหน้าที่เอาเลือดใส่ถุง มัดๆ แค่นั้น ทำเสร็จ มาเก็บวัว ย้ายที่จากในสวน เก็บมา ของผมโซนนี้กับโซนนั้น ของพ่ออีกส่วนหนึ่งซึ่งถ้าว่างก็ไปช่วยกัน เก็บเสร็จก็ไปส่งเนื้อทำลูกชิ้น ส่งที่ร้านนายเหม็น บ้านเขาน้อย เสร็จแล้วเป็นเวลาของผม จะไปไหนก็ได้ จบวัน ประมาณหกโมง แต่ถ้าวันนั้นไม่ได้ไปเอาหญ้าตอนเช้า ก็ไปเอาตอนเย็น ประมาณหกโมงครึ่งเอาไปสวนบน ซุ้มวัวชน ประมาณทุ่มหรือทุ่มครึ่ง เลิกงาน
หญ้า ต้องไปตัดทุกวัน ?
ทุกวัน ฝนตกยังไงก็ต้องไป ต้องมีให้กิน
วัวในคอกนั่นคือยังไง ต่างจากข้างนอกตรงไหน
ตัวนั้นลูกชาย ลูกรักของพ่อ เพราะฝีมือดี ชนเก่ง
มีวิธีฝึกมั้ย ทำยังไงให้ชนเก่ง
พาเดินออกกำลังกาย บำรุงยา กล้วย ไข่ นม ช่วงก่อนชน ต้องเอาวัวตากน้ำค้าง เก็บประมาณสามทุ่ม ให้มันกินหญ้าจนอิ่ม
ในแง่อาชีพหรือชีวิตก็ดี ตอนนี้ถือว่าอยู่ในภาวะไหน
ก็ดี ได้อยู่กับธรรมชาติ อิสระ ทำงานเสร็จจะไปไหนก็ไป วันพระ ไม่ได้ทำเนื้อ เอาวัวออกแล้วล่าม เรียบร้อย จะหลับก็ได้ พวกข้าราชการเขาหยุดเสาร์อาทิตย์ก็จริง แต่ถ้ามีโทรฯ กริ๊ง ก็ต้องไป ของเราวันหยุดคือวันหยุด ทุกวันพระ นอกนั้นเราจะหยุดเองก็ได้ แล้วแต่ ไม่ต้องเขียนใบลา ไม่ต้องรอใครเซ็น
เป็นเจ้านายตัวเอง ?
ก็ครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งคือของพ่อ รอให้แกอายุเจ็ดสิบก่อน ถ้าเจ็ดสิบ ผมจะบอกให้เลิกเลย พอแล้ว แต่ละวันแกต้องเปลี่ยนเสื้อสามครั้ง เช้า ไปตัดหญ้า เอามารถเข็นหนึ่ง ให้พวกวัวเชือด ตัดหญ้าเสร็จ เปลี่ยนเสื้อ ไปเอาวัวล่ามของโซนแก กลับมา เปลี่ยนเสื้อ ทำเนื้อ วันละสามสี่ชุดได้ เหงื่อเยอะ แกเป็นคนระบบเผาผลาญดี เห็นอ้วนๆ แบบนั้น ความดัน เบาหวานไม่มีนะ ผมก็ไม่มี เพราะเราเดินออกกำลังกาย เลี้ยงวัว อย่างผมไปมัดล่าม เผาไปกี่แคลฯ แล้ว ..โดยรวมถือว่าแฮปปี้ชีวิตเบญจเพส มีหน่อยนึง เรื่องมันนี่ ผมว่ามีกันทุกคน วัวส่งออกไม่ได้ ค้าขายไม่ค่อยวิ่ง เห็นข่าวว่ากำลังจะเปิดตลาดนัดวัว ก็รอๆ อยู่
คิดว่ารัฐบาลแก้ปัญหาโควิดยังไงบ้าง ได้รับผลกระทบอะไรมั้ย
การแก้ปัญหาไม่น่าจะเรียกว่าดี ดูง่ายๆ การเอาตังค์มาแจกแบบนี้ คุณไปซื้อวัคซีนไม่ดีกว่าหรือ อย่างแจกพี่ห้าพัน แจกผมห้าพัน แจกคนนั้นอีกห้าพัน หมื่นห้าแล้วนะ แล้วแจกกี่งวดล่ะ ลองเก็บตังค์เอาไปซื้อวัคซีนดีๆ มาฉีด ไม่ดีกว่าหรือ ใช่มั้ยครับ ก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง
อยากฝากรัฐบาลให้แก้ตรงไหนบ้าง
การส่งออก เมื่อก่อนไปจีนไปลาวได้ ตอนนี้โควิดก็เกี่ยวกันหมด ของผมไม่ทำส่งออกโดยตรง แต่คู่ค้าเราเงินเขาหาย จากที่ว่าเคยบูม วัวตัวหนึ่งได้กำไรหมื่นกว่า ไม่มีแล้ว ตอนนี้เหลือสองสามพัน มันวูบลงไปเยอะ
ยังพอเอาอยู่นะ ?
พอไปได้ พออยู่พอกิน แต่อย่าถามเรื่องตังค์เก็บ สองปีนี้แค่มีกินไปวันๆ ดีแล้ว คนอื่นเขาอายุน้อย ร้อยล้าน ผมอายุน้อยร้อยโลฯ น่ะพี่ มีกินไปวันๆ ก็ดีแล้ว
ไม่มีหนี้ ?
มีหนี้ของ กยศ. ตอนนี้เหลือประมาณหมื่นกว่า กู้ตามเพื่อน เพื่อนบอกกู้ดิๆ ได้เดือนละสองพัน เราก็เอา พอออกจากที่เรียนมาปุ๊ปนั่งกุมขมับเลยครับ ใบแจ้งหนี้มาบ้าน ก็ตามยถากรรมนั่นแหละพี่ ผมกู้มาสองหมื่นห้า เบ็ดเสร็จเลยนะ เหลือหมื่นกว่าละตอนนี้ ทยอยใช้เดือนละห้าร้อย
ภาคภูมิใจในอาชีพที่ทำอยู่?
ภาคภูมิมาก มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะวัว เราไม่รู้จะไปทำงานอะไร มีแค่นี้ก็กินแค่นี้ อยู่แค่นี้ ไม่อยากไปไขว่คว้าหาอะไร เอาจริงๆ เลยถามว่าอยากไปสอบข้าราชการมั้ย ก็อยากจะไปอยู่ ถ้าติดได้ก็ดี แต่ก็กลัวจะไปเป็นตัวสำรองเขา เอาเหอะ ไปลองดู เผื่อติด พ่อแม่ก็ดีใจ ผมอยากเอาวุฒิ ม.6 ไปเรียนต่อเป็นปศุสัตว์มากกว่า ผมว่าผมทำได้ อย่างฉีดยา ผมทำได้นะ แต่ผมไม่มียา เคยทำกับน้าที่เป็นปศุสัตว์ แกสอนให้หัดฉีด ที่เกษตรฯ ตอนนี้เขามีเรียน เสาร์-อาทิตย์ ฉีดยาวัวรายได้วันหนึ่ง 500-600 บาท ฉีดวัวเราด้วย ดูของคนอื่นด้วย ของเราไม่เลิกอยู่แล้ว
คิดว่ารู้จักวัว รู้จักธรรมชาติของสัตว์ชนิดนี้มากแค่ไหน
รู้อยู่ รู้นิสัย รู้อะไรอยู่ มันเป็นสัตว์ที่ขี้เล่น ถ้าคนไม่ไปแหย่มันนะ ถ้าไปแหย่ๆ มันก็ดุ จริงๆ มันเป็นสัตว์ขี้กลัว ระแวง แต่ถ้าเชื่องแล้วก็เป็นสัตว์ขี้เล่น อย่างไอ้ตัวนั้น ถ้าผมเผลอหน่อย มันชอบเอาหัวมาชนตูดเล่น ถ้าแกะเชือกออกมันก็มาเลียมือเรา ไม่รู้วัวคนอื่นเป็นยังไง แต่ของผมเป็นอย่างนี้
มองเห็นความน่ารักของวัว ?
ก็มีนะ อย่างถ้าเครียดๆ จากงาน ลองมาดูวัวกินหญ้า อย่างในหัวพี่กำลังจะระเบิด พี่มานั่งดูวัวกินหญ้า ดูว่าเมื่อไหร่มันจะอิ่ม เมื่อไหร่มันจะพอ ก็ช่วยคลายเครียดได้ในระดับหนึ่ง
เคยได้รับอันตรายจากวัวบ้างมั้ย
โทษที (เปิดท้องโชว์แผลเก่า) วัวชนตัวใหม่ เพิ่งได้มา ชนปึ้ก! สองปีกว่ามาแล้ว ตัวนั้นตอนนี้ไปอยู่ใต้ ถามว่าโกรธมั้ย ไม่โกรธนะ เพราะเราประมาทเอง เจ็บมากกว่า จุกเลยพี่ ดีที่เราไม่ได้แต่งเขา มันยังทู่ๆ หน่อย ถ้าแต่งเขาไว้ก็เรียบร้อย ไส้พุ่ง
ต้องไปเย็บแผลอะไรหรือเปล่า ตอนที่โดน
ไม่ได้ไปหาหมอ เอาว่านยาดอกแดงใส่ หาย มีอีกครั้งหนึ่ง ตรงพุ่มไม้นั่นเลย ตรงที่วัวตัวนั้นยืนอยู่ คราวนั้นเป็นวัวตัวเมียกำลังติดสัตว์ แต่เราไม่รู้ มันขึ้นคร่อมมาข้างหลังผมนี่เลย หน้าคะมำ แล้ววัวมันตัวขนาดไหนคิดดู ดีว่าไม่ได้แผล เราจะเอามามัดไง หันหลังอยู่ พอผมล้มมันก็ตกใจวิ่งหนีไป มีสองครั้งเท่านี้ นอกนั้นก็ระวังขึ้น
ในวงการคนเลี้ยงวัวเขามีความเชื่ออะไรเกี่ยวกับวัวบ้างมั้ย เช่นว่า ไม่กินเนื้อวัว ?
มีเรื่องพญาวัว คือหน้าแด่น หางดอก ปลอกขาว นั่นคือพญาวัว เราจะไม่ฆ่า ไม่กิน แล้วก็มีวัวที่ออกลายคล้ายๆ เสือ ก็จะไม่ฆ่า ไม่กิน แต่กับคนอื่นไม่รู้นะพี่ อย่างเจ้าหนึ่งที่เวียงสาเขาอาจจะเชือดหมด เพราะเป็นคริสต์ ไม่ถือ เรื่องพวกนี้ปู่ผมเป็นคนสอน ปู่เลี้ยงวัวมาแล้วพ่อก็มารับช่วงต่อ
ถ้ามีลูกจะให้ลูกยุ่งกับวัวมั้ย
แล้วแต่เขา เราไม่สอนดีกว่า แต่ทำให้เขาเห็น สมมติถ้ามีนะ ทำให้เห็นดีกว่า เขาจะเข้าใจกว่าเยอะ เคยมีเด็กมาอยู่กับผม เป็นหลานแฟนนี่แหละ ผมจ้างวันละร้อย งานคือไปเอาหญ้าขึ้นรถแบบที่พี่เห็นเมื่อเช้า แล้วเอามาเท ดูน้ำบ่อไหนหมด ก็เปิดใส่ เอาหญ้าใส่ๆ ผมชี้ให้ดูหมดเลยว่าตัวไหนๆ ทำแค่นี้ ได้วันละร้อย แต่ปรากฏว่ามาอยู่กับผมสามเดือน จูงวัวไม่เป็น ทำอะไรไม่เป็น แล้วแต่ จะมาก็มา ไม่มาก็ไม่ต้องมา ตอนนี้ติดหญิงไปแล้ว
วัวกับผู้หญิง ดูแล้วอย่างหลังก็น่าสนใจกว่า
ก็ตามนั้นแหละพี่
ยังต้องการเด็กมาช่วยงานมั้ย
ช่วงนี้ไม่อยากได้ เพราะค้าขายไม่ค่อยวิ่ง จริงๆ งานสบายโคตร ถ้ามาทำตรงนี้นะ อย่างถ้าไปรับจ้างวันละ 300 ก็จริง แต่ต้องทำงานทั้งวันนะ ของผมไปเอาหญ้ามาตอนเช้า เสร็จแล้วกินข้าว กินข้าวแล้วก็นอนเล่น บ่ายๆ เอาหญ้าใส่บ่อให้วัว ที่เหลือจะไปไหนก็ไป ไม่ได้ห้ามนะว่าต้องอยู่ที่นี่ถึงกี่โมงๆ ..ก็ยังไม่ทำ
ถือว่าแรงงานขาดแคลนมั้ยในสายอาชีพคนเลี้ยงวัว
ไม่ขาดแคลน ทำเองได้ และเราพอมีทีม มีเพื่อน อย่างสองสามคนเมื่อเช้านั่นคือเขาเรียกว่าซุ้มเดียวกัน คนที่มาตัดหญ้า แกมาช่วยผม แกก็ได้หญ้าไปให้วัว
คำว่าซุ้มมีกี่คน
7-8 คน ของผมมีวัว 50 ตัว ก็ถือว่าเป็นเจ้าใหญ่ ของเราเยอะนะ เยอะที่สุดในจังหวัดก็ว่าได้ ถ้าไม่นับที่เปิดเป็นฟาร์มวัวขุนซึ่งก็มีหลายเจ้า ขุนอาหาร ขังตลอดเวลา ให้กินอย่างเดียว ไม่ให้ขยับตัว เหมือนหมูเหมือนไก่
วัวขุนราคาเป็นยังไง
ดีนะ ดีกว่าพวกเลี้ยงตามธรรมชาติ เพราะเนื้อมันแดง มันแน่น ทั้งที่ไม่ได้เดิน ไม่โดนแดด ให้มาอยู่แบบของเราไม่ได้ มันจะป่วยง่าย
โรควัวมีอะไรบ้าง ปกติถือว่าสุขภาพแข็งแรงดีมั้ย
ปากเปื่อย เท้าเปื่อย ไข้ขาสั่น อันนี้คือเดินไม่ได้ อีกโรคที่เจอเรื่อยๆ คือท้องร่วง เพราะกินหญ้าอ่อนเกินไป วิธีแก้แบบภูมิปัญญาชาวบ้านคือให้กินใบอ้อยดำกับฟาง หรือให้กินหญ้ากินใบอะไรก็ได้ที่มันแก่ๆ วัวโดยทั่วไปก็ไม่ได้ป่วยง่าย นอกจากซื้อวัวฟาร์มมา เหมือนเราอยู่ห้องแอร์นานๆ มาเจอแดดก็ปรับสภาพไม่ทัน วัวฟาร์มอยู่ในร่ม มีอาหารป้อนตลอด ของเราเลี้ยงกลางแดด ไม่มีร่ม แข็งแรงกว่าวัวฟาร์ม
ความยากที่สุดที่ต้องต่อสู้ในอาชีพเลี้ยงวัวคืออะไร
การหาหญ้า ไม่งั้นไม่ปลูกเองหรอก ถ้าไปหาตัดนะ ออกสี่โมงกว่าจะกลับก็หกโมง บางทีได้หญ้าไม่เต็มรถด้วย เมื่อก่อนสี่ชั่วโมงตัดได้เต็มรถ แต่เดี๋ยวนี้มันเยอะไง คนนู้นก็เลี้ยง คนนี้ก็เลี้ยง เขาตัด เราก็ตัด ใครเร็วใครได้ บางทีเล็งไว้ว่าหญ้าอยู่ตรงนี้ กำลังงาม กะว่าพรุ่งนี้จะไปตัด ไปถึง เรียบร้อย คนอื่นเอาไปแล้ว ก็เลยต้องเช่าที่ปลูกเอง มันง่ายกว่า ถ้าไปไล่หา ไหนจะค่าน้ำมันรถ จะได้หรือไม่ได้ก็ไม่รู้ ปลูกเองชัวร์กว่า เช่าที่ปลูกหญ้าปีละสามพัน ถามว่าแพงมั้ย มันก็อยู่ในระดับนึง ที่ตรงนี้ไว้เลี้ยงวัวนี่ก็เช่าปีละสามพัน เจ้าของที่จะมาตักขี้วัวเมื่อไหร่ก็ได้ เราไม่เกี่ยงอยู่แล้วเรื่องขี้
ขายขี้วัวด้วยมั้ย
ก็มีอยู่ ถ้ามีคนมาถามหา ก็ตักให้ แต่จะให้ขายจริงจัง เราไม่มีเวลา เมื่อก่อนมีลุงคนหนึ่ง เป็นเพื่อนของพ่อ มาตักใส่กระสอบไว้ เราก็โพสต์ขายให้แก ถ้าได้กระสอบละ 40 ก็ให้แก 35 เราหักเอาค่าเน็ต 5 บาท แกเป็นคนตัก ผมเป็นคนโพสต์ขาย ตอนนี้แกติดเหล้า ไม่ค่อยได้มาตัก
ค่าเช่าสามพันต่อปี พื้นที่ตรงนี้ประมาณกี่ไร่
สิบไร่น่าจะได้ เช่าไว้สองสามที่ บางที่ก็ไม่ต้องเช่า มันเป็นที่ว่างๆ อยู่ เจ้าของเขาไม่หวง
ปัญหาอื่นมีอีกมั้ย
เรื่องที่อยู่ อย่างหน้าฝน เราไม่มีที่ร่มหรืออาคารโรงเรือนเป็นสัดส่วน มันก็ส่งกลิ่น จริงๆ ถ้าจะทำก็ได้ แต่เกิดเราลงทุนไปแล้วเจ้าของเปลี่ยนใจเอาคืน ที่เราลงทุนไปก็สูญเปล่า มีช่วงที่พายุเข้านี่แหละที่มันส่งกลิ่น ถ้าแดดเยอะๆ ก็ไม่มีปัญหา
เพื่อนบ้านบ่นเรื่องกลิ่นมั้ย จัดการยังไง เรื่องนี้
ก็ยังมีปัญหา เวลาวัวร้องเสียงดัง เขาจะโทรฯ แจ้ง ก็มันมีปากนะพี่นะ ถ้าพี่มีปากแล้วเขาไม่ให้พูด พี่จะทำยังไง แล้วมันเป็นสัตว์ เราจะไปบอกว่าอย่า อย่าร้อง มันพูดรู้เรื่องมั้ย จะเอาเชือกไปมัดปาก มันก็กินหญ้าไม่ได้ สมมติเป็นวัวเชือด ไม่ได้กินหญ้าอิ่มๆ มันผอม ผมขาดทุน แล้วคุณมาขาดทุนกับผมมั้ย
ถ้าเขาบอกว่า ทำไมไม่ไปอยู่นอกเมือง ?
ไม่ไป เพราะบ้านผมอยู่ที่นี่ เลี้ยงวัวอยู่ที่นี่ ก่อนคุณจะมา ผมเป็นคนที่นี่ ไม่นะ อย่ามาไล่กันนะ แล้วจะรู้ว่านรกมีจริง เมื่อก่อนเขาอยู่อีกที่ ตอนนี้ย้ายมาอยู่นี่ มาทีหลัง แล้วมีอีกนะ พวกที่บอกว่า เหม็นๆๆ แต่มาแอบตักขี้วัว นี่แหละคือประเด็น ไหนคุณว่าเหม็นไง ไม่กล้ามาขอ แต่แอบมาตักตอนตีสี่ตีห้า ตอนหลังผมติดป้ายเลย ห้ามขโมยขี้วัว ก็ยังมา ถ้ามาขอดีๆ พูดเปิดใจมา ผมยินดีให้ไม่ได้หวง แต่คุณมาขโมย มันไม่ใช่สัจจะของคน ถึงมันจะเป็นขี้ก็ช่างเถอะ แต่เรื่องขี้ๆ ถ้าสิบกระสอบเท่าไหร่ล่ะ ได้ค่าแรงรายวันเลยนะ กระสอบละสี่สิบ สิบกระสอบ อย่างที่เขาว่า เลี้ยงวัวได้ขายขี้ เลี้ยงหญิงได้ขายบ้าน เขาว่าไว้แบบนี้ จริงๆ นะ ลองคิดดูสิ เลี้ยงหญิง ไม่มีตังค์ให้เขา เขาก็ไป แต่ถ้าเลี้ยงวัว ไม่มีตังค์ให้ ไม่มีหญ้าให้ มันก็ยังอยู่
ความรักของคนเลี้ยงวัวเป็นยังไง สาวๆ ชอบมั้ย
ทีแรกก็ไม่ค่อยปลื้มเท่าไร แฟนคนแรกไม่ปลื้ม แม่ง เอาง่ายๆ วัวแต่ละตัวที่ผมจูงแพงกว่าสร้อยคออีก แต่หลังจากที่กระแสวัวสวยงาม วัวขุน โด่งดังขึ้นมา มีสาวเอาหญ้าให้วัว คนที่ลาออกจากงาน มาอยู่กับวัว เริ่มมีคนมาคุย ก็มีเยอะอยู่ แต่ตอนนี้ผมมีเมียแล้ว การแต่งตัวของผมมันก็แบบนี้ ทำงานแบบนี้นะพี่เนาะ จะให้ผมแต่งกางเกงยีนส์ เสื้อเชิ้ต มันไม่ใช่ เดี๋ยวก็เปื้อน เราเอาแบบนี้แหละ ผ้าขี้ริ้วห่อทองละกัน อย่างพ่อผม ดูจากการแต่งตัวแกเหมือนไม่มีอะไร แต่ข้างในกระเป๋าเมื่อกี๊ควักออกมา ที่มาให้ผม นับได้เกือบแสน รายได้มาจากวัวล้วนๆ
แต่งงานมากี่ปีแล้ว
ผมยังไม่แต่ง แค่หมั้น รอโควิดหายจะได้จัดงาน จัดตอนนี้เขากลัวเจ้าบ่าวไม่ได้ร้องเพลง
ชอบเพลงของใคร
ศรเพชร (ศรสุพรรณ) ‘ข้าวไม่มีขาย’ กับ ‘เก็บเงินแต่งงาน’ ชอบสองเพลงนี้
มีคนอื่นๆ อีกมั้ย
ช่วงนี้ฟังเพลงใต้ ชีวิตเด็กเลี้ยงวัว มหาลัยวัวชน แหลงทองแดง แล้วไสไม่รักเด็กใต้ น้องลืมวัวชน รักเอ๋ยรักวัวชน ผมชอบสำเนียงใต้ๆ เพลงวัยรุ่นคนอื่นฟังได้ แต่ไม่อินเท่าไร ไม่ปลื้ม อยู่แบบนี้เรานึกอะไรขึ้นมาก็ร้องเล่นไป ร้องกับวัวนี่แหละ เวลาเอาวัวไปล่าม เดินไปหาวัว ร้องเพลงไปด้วย ใครจะว่าเป็นคนบ้าก็ช่าง ความสุขของเรา แต่ก่อนไปคาราโอเกะบ้าง ตอนหลังโดนคุมหมดเลย ตั้งแต่มีคู่หมั้น
เจอกันที่ไหน ยังไง แฟนคนนี้คือใคร
เป็นหัวหน้าฝ่ายวิศวะอยู่แพร่ธำรงวิทย์ เรียนสารพัดช่างมาด้วยกัน เราไปจีบเขาก่อน จีบสามรอบ มาติดรอบที่สาม เรามันคนเกเร เรื่องชกต่อยในสารพัดช่างนี่เป็นที่หนึ่งเลย เข้า ปวช. ปี 1 ไปต่อยกับ ปวส. 2 คิดดู เกเร สาวไม่ชอบ รอบแรกจีบไม่ติด รอบสองจีบอีก แต่เขามีแฟน แต่งงาน แล้วสุดท้ายเลิกกัน อาจเป็นพรหมลิขิตก็ได้ โทรศัพท์ผมหน้าจอแตก กดไปหาเบอร์เขา คือผมอยู่ในงานศพที่ลำปาง นั่งอยู่ดีๆ โทรฯ หาเขา ตอนนั้นเขาเลิกกันแล้ว แต่เราไม่รู้ เบอร์ยังอยู่ในมือถือ พอแตก ไม่รู้มันโทรฯ ไปได้ไง กว่าจะรู้ ผมหยิบโทรศัพท์มาเล่น ได้ยินเสียงฮัลโหลๆ ตั้งแต่นั้นมาก็คุยกัน คุยได้สองปี หมั้น รอโควิดหาย ทีแรกสิ้นปีที่แล้วว่าจะแต่ง ดันเจอโควิด ถ้าไม่มีปัญหาอะไร น่าจะสิ้นปีนี้
แพลนว่าจะแต่งที่ไหน
บ้านผมนี่แหละ เรียบๆ ถามว่าแต่งในโรงแรมได้มั้ย ได้ แต่ไม่เอา มันไม่ใช่ตัวผม จะให้ใส่สูท ผูกไท มันไม่ชอบ ผมเอาแค่เสื้อเชิ้ตขาว ไม่ก็ชมพู กางเกงยีนส์ธรรมดา รองเท้ากีฬาเพราะเราชอบกีฬา มีผ้าขาวม้าพันเอว แค่นี้สไตล์ผม
ทำไมถึงจีบสามครั้ง ประทับใจอะไรผู้หญิงคนนี้
ทีแรกจะจีบแค่หาคนคุย เราคุยเยอะ เรื่องจริงพี่ เมื่อก่อนประมาณสี่ห้าคน ตอนนี้ไม่ได้แล้ว มันคุมทุกระบบเลย ที่คุยเยอะ ถามว่าเป็นสาวใช่มั้ย ไม่นะ บางคนเป็นแม่ม่าย ลูกติด หนึ่ง สอง สาม ลูกสี่ยังมี เกือบไปแล้ว คุยกันได้เดือนกว่า จะให้ผมไปหาที่บ่อเกลือ ผมไม่ว่าง ไม่ไป จะมาหาเรา พอดีแม่ถามว่าคุยกับใคร ผมบอกสาวบ่อเกลือ อายุยี่สิบแปด สามสิบ ราวๆ นี้ แม่ถามว่าลูกกี่คน พอรู้ว่าสี่คน แม่บอกอย่าเลย สต็อป ถ้าแค่หนึ่งหรือสอง ยังพอไหวนะ
ตอนนี้จบหมด ตั้งแต่หมั้น ถูกห้าม แฟนผมมันคุมทุกระบบเลย วันๆ ผมอยู่กับวัว ทำงานของเราไป เพราะเราโตมากับวัวกับควาย
ทุกวันนี้มีความใฝ่ฝันอะไร อยากมีอยากเป็นอะไร
อยากมีที่เป็นของตัวเองสักสิบไร่ อยู่นอกๆ เมือง ห่างบ้านคนไปหน่อยก็ได้ เริ่มมองหา ผมอยากทำฟาร์มวัวขุน ปลูกบ้านสักหลังหนึ่ง ทำบ่อปลา บ่อปลาจะติดกับคอกวัวขุน อีกส่วนหนึ่งเป็นหญ้า หญ้ามีหลายๆ แบบ อันไหนที่ว่าดี ปลูกหมด
ความฝันนี้ใช้เงินประมาณเท่าไหร่
สักห้าล้าน
เป็นไปได้มั้ย ถือว่าเป็นฝันที่อยู่ไกลแค่ไหน
ไม่ไกล เราอายุยังน้อย ผมตั้งปณิธานว่าอายุไม่เกิน 50 ผมต้องมีทุกอย่างให้ได้ อยากได้รถ ตอนนี้ได้แล้ว บ้าน ยังมองๆ อยู่ บวชให้พ่อแม่แล้ว
ทำไมถึงผูกพันกับวัวมาก จนไม่อยากเลิกทำอาชีพนี้
มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ผมอยู่กับวัวตั้งแต่เด็ก คลุกคลี เมื่อก่อนมีควายด้วย ควาย 25 ตัว ต้องไปเอาฟางให้ กินฟางเสร็จไปเอาน้ำให้อีก เสร็จแล้วก็กลับไปทำการบ้าน กินข้าว อาบน้ำ นอน ผมเคยอิจฉาเพื่อนว่า ทำไมเพื่อนมีทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ได้ ตอนผมอยู่ ป.4 อยากได้โทรศัพท์ จะทำยังไง เพื่อนๆ มี แต่เราไม่มี ก็ขอพ่อเลย ได้ 3310 มา ตอนนั้นออกใหม่ๆ ใครมีก็เท่นะพี่ มีเสร็จขอเบอร์สาวเลย โทรฯ คุยก็ต้องเติมตังค์ เลยไปรับจ้างปั่นเลือดอย่างที่ทุกวันนี้ทำนะ ได้วันละ 10 บาท เพื่อเอาเงินมาเติมโทรศัพท์ พอขึ้น ป.6 ได้ค่าแรงเพิ่มเป็นวันละ 50 บาท เติมตังค์ 20 อีก 10 บาท ไปโรงเรียน อีก 20 เก็บไว้ ตอนนั้นอยากได้รถเครื่อง เป็น mate 100 ของลุง จำได้เลยคันนั้น เขามาจำนำที่ลุงแล้วหลุด ผมบอกว่าผมอยากได้คันนี้ ผมผ่อนวันละ 20 จนตอนหลังแกบอกว่าไม่เอาเงินเอ็งแล้ว คิดดูว่าผมผ่อนทุกวัน จนมีมอไซค์ของตัวเอง อยากได้ก็ต้องทำงาน และงานของผมก็วนๆ เวียนๆ อยู่กับวัวมาทั้งชีวิต
วันว่างจากเลี้ยงวัว มีสถานที่ที่ชอบไปนั่งเล่นผ่อนคลายบ้างมั้ย
ริมน้ำน่าน นั่งดูน้ำเฉยๆ ถ้าวันไหนจะดื่มก็ซื้อไป ตอนไม่มีแฟนนะ ตอนนี้อยู่บ้านเดียวกันกับแฟนแล้ว ตอนไปทีแรกเจอพ่อแฟนไม่ปลื้ม เพราะเขากลัวว่าเราจะเหมือนคนก่อนๆ เคยทะเลาะกับพ่อตาด้วย ตอนยังไม่หมั้น วันนั้นแกกินเหล้าสองขวดคนเดียว ผมกับพี่แฟนเปิดไฟ ซ้อมไก่ ตีไก่เล่นกัน มันก็เสียงดังหน่อยนึง เขาไม่พอใจ ปิดไฟไล่ผมออกบ้าน จะเอาดาบมาฟัน ตอนนั้นแฟนผมออกไปซื้อของ ถ้าแฟนผมอยู่ แกจะค่อยไม่พูดอะไร แต่วันนั้นคงเมาหนัก ไล่ผมไม่ให้มาเหยียบบ้าน วันต่อๆ มาก็ไม่คุยกับผมเลยนะ ผมเข้าไปสวัสดี ก็เฉย จะถามผมว่าทำอะไร ไปไหนมา ไม่มีเลยนะตอนที่ยังไม่ได้หมั้น คนข้างบ้านก็นินทาเยอะอยู่ว่าทำไมไม่เข้าทางตรอกออกทางประตู พอแฟนมาเล่าให้ฟังแบบนี้ ผมตัดสินใจเลย สร้อยแขนบาทหนึ่ง สร้อยคอสองบาท รถกระบะพ่อออกให้คันหนึ่ง และวัวอีกตัว ไปขอหมั้น ตั้งแต่นั้นมานะพี่ พ่อตาเจอหน้าถาม.. ลูก กินข้าวหรือยัง ใช้คำว่าลูกเลยนะพี่ (หัวเราะ) ผมเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว ถ้าคุณไม่ทำร้ายผมก่อน ผมไม่ทำร้ายคุณ ดีมา ก็ดีกลับ คนข้างบ้านตอนแรกเล่าเรื่องผมเสียหายยับ ผมแต่งตัวแบบนี้ คนจะมองเป็นอื่นไปได้ยังไงล่ะ พอยกขบวนไปหมั้น ปึ้ง! ทีเดียวเท่านั้นแหละ ตั้งแต่นั้นมา แต่ละคนเรียกผมว่าเสี่ย เรียกพ่อเลี้ยง เพื่อนบางคนหายจากกันไปนานก็กลับมา
ศาลาพักใจตรงนี้สามารถดูแลเพื่อนฝูงได้ ?
สบาย ยาดองมี เหล้าแดงมี อยากกินเบียร์มี เมื่อวานมีเพื่อนมา มันออกสิบ ผมออกสิบ ใจๆ ใส่กันเลย
มีเพื่อนฝูงอยู่พอสมควร ?
อยู่ในวงการวัวเป็นหลัก มีทั่วประเทศ คนอื่นอาจมองว่าคนเลี้ยงวัวไม่มีตังค์ ไม่น่าคบ ดูแต่ละคนแต่งตัวดิ ก็เรื่องของเขา เรารู้กันในใจ ต้องขอบคุณเฟซบุ๊กด้วย บางคนเห็นคุ้นหน้าในสนามวัว เราแอดไปบ้าง เขาแอดมาบ้าง
มีเพื่อนในวงการวัวมากกว่าเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา ?
ส่วนมากเพื่อนที่เรียนด้วยกันมันอยู่ต่างจังหวัด ไปทำงานไกลกัน แต่พอกลับบ้าน มาทำธุระอะไร อยู่ตรงไหนก็แวะมาได้ที่ศาลาพักใจ พูดง่ายๆ ว่ามาถึงสวนหอมต้องได้กินเนื้อ กูออกเหล้า มึงออกเนื้อ อะไรแบบนั้น เนื้อจากที่เราทำ ต้มบ้าง ย่างบ้าง ส่วนมากไอ้พวกนี้จะชอบซอยจุ๊
คนเลี้ยงวัวเขาไม่ได้ดูกันที่ฐานะ เขาคบกันที่ใจ คุณให้ผมร้อย ผมก็ให้คุณร้อย มาปลิ้นปล้อนให้ผมห้าสิบ ผมก็ให้คุณห้าสิบ
ถ้าไม่ได้เลี้ยงวัว ผมอยากใช้ชีวิตเหมือนไอดอลผมคนหนึ่งคือบอลพาเที่ยว เขาลาออกจากงาน มีเงินอยู่สามหมื่น ไปเที่ยวแล้วกลับมาเขียนหนังสือ เดินทางด้วยมอไซค์ไปทั่วประเทศ ผมก็อยากมีชีวิตแบบนั้นนะ ค่ำไหน นอนนั่น ขี่มอไซค์มันได้เห็นอะไรเยอะ สมมติขึ้นดอย อยากดูวิวตรงไหนก็จอดข้างทาง ถ่ายรูป ถ้าเป็นรถยนต์มันยาก เจอที่สวยๆ แต่จอดไม่ได้ก็จบ ผมชอบเที่ยว แต่ยังไม่ค่อยได้ทำ
เคยไปต่างประเทศบ้างหรือยัง
แฟนวางแผนอยากพากันไปอยู่ ผมยังไม่เคยไป เขาจะพาไปญี่ปุ่น เกาหลี ในชีวิตผมเคยไปทะเลครั้งนึง ไปทัศนศึกษากับโรงเรียน ที่หาดนางรำ จ.ชลบุรี ครั้งเดียวที่เคยเห็นทะเล ประทับใจมากเพราะมีคนรู้ใจไปด้วยกัน เรื่องชู้สาวในโรงเรียนเขาห้าม เราไม่สนใจ ขอให้ได้นั่งด้วยกัน นั่งคลุมโปงไปตลอดทาง ตอนนี้เขาไปเป็นปลัดอำเภอแล้ว จบรัฐศาสตร์ ตอนเขายังเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯ ผมเคยไปหาครั้งหนึ่ง เขาอยู่หอพักหญิง เราเข้าไม่ได้ ก็ออกมาอยู่ด้วยกันข้างนอก มันเป็นความสุขช่วงหนึ่ง เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ได้อยู่ด้วยกันสามสี่วัน แต่อย่างว่า เรามันเป็นยังงี้ แต่เขาไปเรียนตรงนั้น ช่วงหลังก็ไม่ได้ติดต่อกัน รู้ข่าวว่าคุณได้ดี เราก็ดีใจด้วย มีแต่คำยินดี
พูดถึงแฟนเก่าแบบนี้ แฟนคนปัจจุบันจะว่าอะไรหรือเปล่า
ไม่นะ อดีตก็อยู่ส่วนอดีต และความประทับใจกับคนใหม่ก็ดี ดีถึงดีมากเลยแหละ เขาดูแลเราทุกอย่าง แต่คนเก่าก็ดีในเรื่องความรู้สึก ถามว่าจะให้กลับไปมั้ย ก็ไม่ เพราะเขาก็มีแฟน เราก็มี เราอยู่กับปัจจุบัน จะไปอยู่กับอดีตทำไม ใช่มั้ย มันก็แค่เรื่องเล่า คนโตแล้วคุยกัน คนมีวุฒิภาวะคุยกัน เขาจะไม่เอาเรื่องเก่ามาหาเรื่องทะเลาะกันหรอก ถ้าเอาเรื่องในอดีตมาทะเลาะกัน ผมว่ามันเป็นนิสัยของเด็กจริงๆ.
nandialogue
เรื่อง: วรพจน์ พันธุ์พงศ์
ภาพ: อธิวัฒน์ อุต้น
