เหลืองทองทั่วท้องทุ่ง
รอขึ้นยุ้งเป็นข้าวใหม่
รวงเรียวเก็บเกี่ยวไป
มัดเป็นฟ่อนจากซ้อนกำ
นวดข้าวเป็นเม็ดขาย
จากแรงกายที่ตรากตรำ
เหงื่อไหลใครจดจำ
คนปลูกข้าวคือชาวนา
โลกเปลี่ยนเรียนรู้โลก
แสวงโชคเชื่อวาจา
เลขเด็ดเขาให้มา
ทุ่มทุนซื้อด้วยมือใคร
หวยออกบอกไม่ถูก
ค่าเทอมลูกจะเอาไหน
เงินหมดไม่เหลือใด
ชีวิตเศร้าเคล้าน้ำตา
ยากจนก็บาดเจ็บ
แค่ขี้เล็บเรื่องนานมา
ไถหว่านอีกสักครา
เพื่อพรุ่งนี้มีข้าวกิน !
nanpoésie
บทกวีโดย ปัชชพันธ์