หลายชีวี สูญสิ้น บนทางเท้า
หลายชีวี อัดเศร้า ครวญทุกข์เข็ญ
มีชีวิต เหมือนไม่มี จำนนเป็น
หวังกระเด็น กระดอน วรณ์ระทม
ทุนระยำ นักกินเมือง พาเมืองมืด
หวังจะยืด ครองอำนาจ วิสาลขัย
ประชาชน หลายชีวิต ปิดปลิวไป
บ้างนอนรอ ความตาย ริมข้างทาง
หน้าเดิมๆ กูมาหลัง มีสิทธิ์ก่อน
เจ้านายสอน ชั้นชนน้อย ไว้ทีหลัง
แต่ความตาย ไม่เคยรอ ขอประทัง
ชีวิตจน คนสามัญ ถึงวันตาย
เราใช้สิทธิ์ เปล่งเสียง เพื่อย้ำสิทธิ์
ความเป็นคน ที่มี ชีวิตได้
จะไอ้อี ขุนนาง ยศถาใด
ก็ต้องได้ อยู่หายใจ คนเท่ากัน
nanpoésie
บทกวีโดย ชิติพัทธ์ ประเสริฐสังข์
