ที่ไหนที่มึงอยู่

‘เป็นทุกสิ่ง เป็นทุกอย่าง นอกจากคน’*

ประโยคดุกร้าวเศร้าสร้อยนั้นกูปวดร้าว

กูปวดร้าว

โดยปราศจากความใด
เออ! กูเปล่าว่าง

เสรีภาพคมบาดบาดคมกูเปราะบาง
หัวใจกูเคยบาดเจ็บ และมันยังปวดเจ็บ

ตา หู ปาก กูแม่งปราศจากสิ่งนั้น
ความรู้สึก ความเจ็บ ความคิด กูปราศจากสิ่งนั้น
เสรีภาพ และการจองจำ กูปราศจากสิ่งนั้น
ความรัก ความทุกข์ ความสุข ความเศร้า
กูปราศจากสิ่งนั้น
มึงปราศจากสิ่งนั้น เราปราศจากสิ่งนั้น.. .

(กี่หนแล้วประชาธิปไตยได้คมบาด
อำนาจเพื่องามงดหลังฝนสาดขาดวิ่น
อำนาจเพื่อเด็ดปีกเสรีให้พังพ่าย เพื่อรวยริน -โบยบิน
โบยบินขึ้นครึ้มดำปิดฟ้างาม
โบยบินขึ้นครึ้มดำปิดฟ้างาม)
. . . . .

ท้ายที่สุดสิ่งใดที่เราปรารถนา?
ความรัก หรือความยุติธรรม
ความสุข หรือเสรีภาพ?

พรุ่งนี้น่ะหรือ?
มึงหยุดพูดถึงมันเถอะ!
. . .

วันนี้มึงอยู่ไหน

*ประโยคจากเพลง Capitalism ของ Liberate P

บทกวีโดย แตออ