บทกวีโดย เมฆ’ ครึ่งฟ้า

ใต้ฟ้าควรเป็นสวรรค์สามัญชน

ไม่ต้องโดนจับจ้อง! ต้องลี้ภัย!

อาจหลานของหลานไม่รู้รุ่นที่เท่าไหร่

เปลี่ยนประเทศฉิบหายนี่ได้กระมัง

ฟ้าฟากนั้นย่อมดีกว่าฟ้านี้แน่

คือฟ้าแท้ที่โปร่งโล่งใช่กรงขัง

ถึงลุงวัฒน์ ผู้พลัดพราก หากได้ฟัง

ขึ้นสวรรค์ฝรั่งเถอะครับ
อย่ากลับมา..

III

บทกวีโดย เมฆ’ ครึ่งฟ้า

ภาพเขียน : สุมาลี เอกชนนิยม