ใต้ฟ้าควรเป็นสวรรค์สามัญชน
ไม่ต้องโดนจับจ้อง! ต้องลี้ภัย!
อาจหลานของหลานไม่รู้รุ่นที่เท่าไหร่
เปลี่ยนประเทศฉิบหายนี่ได้กระมัง
ฟ้าฟากนั้นย่อมดีกว่าฟ้านี้แน่
คือฟ้าแท้ที่โปร่งโล่งใช่กรงขัง
ถึงลุงวัฒน์ ผู้พลัดพราก หากได้ฟัง
ขึ้นสวรรค์ฝรั่งเถอะครับ
อย่ากลับมา..
III
บทกวีโดย เมฆ’ ครึ่งฟ้า
ภาพเขียน : สุมาลี เอกชนนิยม