เกิดอย่างไพร่

เกิดอย่างไพร่ อยู่อย่างไพร่
ทุกหยดเลือดที่เวียนไหลไม่เป็นอื่น
กับคำถาม บางขณะ ณ จุดยืน
ตีนก็ยังเหยียบพื้น จนวันตาย

เกิดจากดวงวิญญาณราษฎร
กิน ดื่ม หลับนอน อย่างง่ายๆ
ตระหนักรู้ ตระหนักรัก อย่างคลี่คลาย
ไม่จ่อมจมงมงาย พวกเทวดา

ไม่ยอมไปสวรรค์กวีรุจีรัตน์*
มีชีวิตติดขัด แต่สง่า
เถิดหน้าไหน ไปอวยยศศักดินา
ก็แค่มองด้วยหางตา กวีแท้

เกิดอย่างไพร่ ตายอย่างไพร่
ถึงไม่ได้ใช้ชีวิตไปจนแก่
เพราะกระสุนตัดชีพดับดวงแด
แต่ไม่อาจตัดฝันใฝ่สู่เสรี*

*จากบทกวีของไม้หนึ่ง ก.กุนที

เนื่องในวันครบรอบวันเกิด ไม้หนึ่ง ก.กุนที 26 พฤศจิกายน

บทกวีโดย รชา พรมภวังค์

ภาพลายเส้น : สุมาลี เอกชนนิยม