คน เกิดมาแล้ว ต่างงอกงามไปตามวิถี
เลือกไปเป็นเงา หรืออยากยืนแถวหน้า ถ้ากล้า ก็เดินฝ่าออกไป
จะไปเป็นใครสักคน หรือไม่เป็นอะไรสักอย่าง ก็ช่าง ใครจะว่าอะไร (เอาที่เธอสบายใจ)
จะวางลมหายใจไว้ตรงไหน จะเคลื่อนไหวกับสายลมใด
จะลมฝน ลมหนาว หรือปรารถนาอยู่กับลมร้าวราน ก็เลือกเอา ใครจะใส่ใจ
ชีวิตเป็นของเธอ เลือกแล้วก็รับผิดชอบไป
เป็นอยู่เติบโต ตามกาล ตามกรรม
ผิวเธอจะสีเหลือง สีดำ หรือสีใด
โลกก็มีเวลาจำนวนหนึ่งให้ เคลื่อนไหว ลงแรง
เรื่องและภาพ สุมาลี เอกชนนิยม
เกี่ยวกับผู้เขียน : สุมาลี เอกชนนิยม จิตรกรชาวร้อยเอ็ด จบช่างศิลปแล้วไปต่อจุฬาฯ ก่อนบินลัดฟ้าสู่มหาวิทยาลัย Sorbonne กรุงปารีส แสดงเดี่ยวครั้งแรกในปี 1996 และทำงานสืบเนื่องเสมอมา มีโชว์ทั้งในและต่างประเทศ เคยเป็นอาจารย์สอนศิลปะที่สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์อยู่ 19 ปี ปัจจุบันเป็นศิลปินอิสระ ใช้เวลาหลักๆ อยู่กับการเขียนรูป เธอเคยพูดกับมิตรสหายว่า ‘การเขียนรูปคือรางวัลสูงสุดที่มอบให้ตัวเอง’
