interview

ดู TikTok ปัด Tinder นัดคุยเรื่องเด็ก เซ็กซ์ และหนังสือกับ vivirecap “ทุกอย่างเถียงกันเพราะไม่มีรัฐสวัสดิการ”

‘กาย’ ทิพากร ไชยประสิทธิ์ อายุ 26 ปี หลายคนสะดวกปากกับชื่อ ‘วิเวียน’

“เป็นชื่อเล่นใหม่ ตอน ม. 5 มาจากชอบนางเอกในนิยายเเจ่มใส เป็นนิยายร่าน มันแต่งตัวเซ็กซี่ตลอดเวลา”

เธอเล่าว่า เติบโตที่คูเต่า ตำบลหนึ่งในอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา พ่อเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านและช่างทำสีรถ แม่เป็นครูพยาบาลในโรงเรียน

วัยเด็กหลงใหลการเข้าห้องสมุด ชอบอ่านหนังสือ เขียนกลอน เขียนเรียงความ กล้าแสดงออกชอบเรื่องสนุกและการเต้น ช่วงมัธยมฯ ที่โรงเรียนหาดใหญ่วิทยา มีรุ่นพี่กองสันทนาการแห่งธรรมศาสตร์มาทำค่าย เป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ตัดสินใจสอบเข้าเรียนที่คณะวารสารฯ ธรรมศาสตร์ 

“ที่ธรรมศาสตร์ถกเถียงกันได้แบบไม่โกรธกันเอาเป็นเอาตาย คลาสเรียนของธรรมศาสตร์มีประเด็นอะไร เถียงกันเอาจริงเอาจัง ไม่ใช่เพื่อเอาชนะ ตอนนั้นเถียงกับคนที่รู้เรื่องรัฐสวัสดิการ การกระจายอำนาจ เถียงจบ เลิก”

เรียนจบ เธอทำงานด้านการสื่อสาร เรื่องความเท่าเทียมทางเพศ เขียนบทความที่เป็นการตั้งคำถาม ท้าทายกับประเด็นทางสังคม นักพากย์เสียง และนักแสดงทั้งภาพยนตร์ ละครเวที หนังสั้น และโฆษณาแอพ Tinder 

ความเหงาและโควิด 19 ทำให้เธอคิดกลับบ้านต่างจังหวัด อยากหนีออกจากเมืองหลวง ศูนย์กลางของข่าวสาร  “เครียด นอนไม่หลับ เกลียดความเหงา เกลียดกรุงเทพฯ ช่วงเรียนอยู่กับเพื่อนมาตลอด ต้องกินคุกกี้เพื่อให้นอนหลับ ข้างเตียงเต็มไปด้วยขวดไวน์และวรรณกรรมเกี่ยวกับความตาย” 

ที่คูเต่า เธอเริ่มเล่าข่าว รีวิวหนังสือ วิจารณ์ภาพยนตร์ผ่าน vivirecap ด้วยยอดผู้ติดตามเรือนแสน และล่าสุด วิเวียนแวะเวียนมาถึงจังหวัดน่าน–ทำไมและอย่างไร ?

ทำไมถึงมาค่ายฝึกเขียน nan dialogue ?

ก่อนหน้านี้มีเพื่อนชื่อ อินทัช เกตุสิงห์ เคยมาอ่านกวีในเทศกาลบทกวี Nan Poesie ครั้งที่ 2 เล่าให้ฟังว่าสนุกมาก ก็เลยสมัคร และเราเคยอ่านงานของ วรพจน์ พันธุ์พงศ์ สนใจที่ nan dialogue เปิดพื้นที่สื่อต่างจังหวัด เราพยายามทำสิ่งนั้น อยากมาเจอคนที่ทำมาก่อน อยากเห็นบรรยากาศการทำงานที่นี่ อีกอย่าง ปัดเจอคนในแอพ Tinder เห็นว่าเขาอยู่น่าน ทำให้ยิ่งอยากมา

สิ่งที่คุณทำอยู่ คือการกระจายข่าวสารในต่างจังหวัด ?

เราพยายามทำ vivirecap อยากทำเป็นบริษัท เป็นแบรนด์ สำนักข่าว ไม่ได้ทำเล่นๆ TikTok เป็นจุดเริ่มต้นที่เราฝึกอยู่ อยากทำอันนี้ได้ แต่ไม่ได้อินเรื่องธุรกิจ ชอบมีคนมาเเนะนำต้องทำนี่นะ 1 2 3 4 แต่เราก็หาความรู้เรื่องธุรกิจ เรื่องการตลาดเหมือนกัน เราชอบอ่านบทสัมภาษณ์ รู้สึกเป็นการทำงานกับมนุษย์ ทำให้เห็นทักษะของคนตั้งคำถาม และการนำมาเรียบเรียงได้ประมาณไหน จับประเด็นเรื่องอะไร ช่วงหนึ่งอ่านจดหมายของ จ๊อก พะงัน บทสนทนาคุยกัน เนื้อหาในจดหมายดีมากเลย เรานั่งร้องไห้หลายรอบ ตอนที่เขาออกจากกรุงเทพฯ ไปพะงัน เป็นมวลความรู้สึกเดียวกันกับที่เราตัดสินใจกลับบ้าน เราชอบอ่านนักเขียนผู้ใหญ่ นักข่าวผู้ใหญ่ ตามอยู่ประจำนี่ก็ 101 เราเคยอ่านคุณธิติ มีแต้ม เราชอบคุณปาณิส โพธิ์ศรีวังชัย จากบทความเรื่อง Sex Worker อยากทำให้ได้แบบนี้ 

ก่อนมาทำงานด้านการสื่อสารชอบตั้งคำถามมั้ย

เราเคยทำงานพิธีกร ต้องตั้งคำถาม ทำตั้งแต่ช่วงที่เรียนหนังสืออยู่  พอทำงานสัมภาษณ์รู้สึกว่าตัวเองมีทักษะการละลายพฤติกรรมแหล่งข่าวที่ดี ตอนสัมภาษณ์ ส. ศิวรักษ์  นักข่าวคนอื่นเกร็งมาก เราไปปกติ ชวนคุย ตอนจบเราถามคิดเห็นยังไงกับผู้หญิงที่โนบราคะ เพราะเราโนบราไปสัมภาษณ์ อยากถามคนที่อนุรักษ์นิยมมากๆ เขาก็เล่าให้ฟังว่าสมัยหนุ่มๆ ตอนไปต่างจังหวัด ผู้หญิงไม่ใส่เสื้อในเต็มไปหมด ไม่เห็นจะแปลก เพื่อนนักข่าวก็บอกว่ามึงถามมาได้ยังไง อีกส่วนคงได้จากเคยทำละคร ทำงานกับมนุษย์ มวลพลังงานเป็นศาสตร์การแสดง

เริ่มสนใจอยากเข้าเรียนคณะวารสารศาสตร์ตั้งแต่เมื่อไร

ตอนมัธยมฯ ปลาย เป็นกรรมการนักเรียน มีคนบอกรุ่นพี่อยู่กองสันทนาการแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มาทำค่ายที่หาดใหญ่ เราก็ไป ชอบพี่ค่ายคนหนึ่งมากเป็น LGBT เขาเก่ง เรียนอยู่คณะวารสารศาสตร์ เราก็ อ๋อ ถ้าเราอยากเป็นแบบนี้ต้องอยู่คณะวารสารศาสตร์ พยายามตั้งใจอ่านหนังสือ พอดูซิทคอมเนื้อคู่ประตูถัดไป ซีรีส์ฮอร์โมน วัยว้าวุ่น คิดว่าต้องเข้าคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ สอบไม่ติด แต่ติดคณะวารสารฯ ตอนเรียนไม่รู้ว่าต้องทำอาชีพอะไร ชอบสื่อสาร ชอบพูด เป็นพิธีกร เราความรู้ไม่เยอะ หาหมวดอาชีพที่เเมทช์กับเรา อยากจะเป็นแบบนั้น อยู่ในคณะก็ยังไม่รู้อยากเป็นอะไร ไม่ชอบอาชีพนักข่าวเลย

ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยไม่ได้อยากเป็นนักข่าว แล้วสนใจทำ TikTok เล่าข่าวตอนไหน

ช่วงประมาณปี 2020 มีข่าวม็อบ บูมมากในโลกออนไลน์ รู้สึกว่าเรามีความสามารถทำข่าวได้ มีความคิดว่าต้องสมัครเข้าสำนักข่าวใหญ่ๆ แต่ไม่มีใครรับ ก็เลยทำเอง ไม่เห็นต้องอยู่ส่วนกลางเลย เป็นช่องของเรา ไม่ได้กำหนดว่าตัวเองต้องทำอะไร รีวิวหนังสือ เล่าสิ่งที่สนใจ ตอนฝึกทำ YouTube แรกๆ ถ่ายพ่อแม่ทำกับข้าว ฝึกตัดต่อด้วย ตอนเป็น NGO ทำแคมเปญเกี่ยวกับการเปลี่ยนคำนำหน้านาม นาย นาง นางสาว ที่ทุกคนสามารถเปลี่ยนได้ ไม่จำกัดเพศ พยายามขอความร่วมมือสื่อในการกระจายเสียง ให้แคมเปญดีขึ้น ระหว่างนั้นเขียนบทความกับ Decode ด้วย หมดเวลากับการลังเล NGO ไม่ชอบก็ลาออก นักข่าวยังชอบ แต่ไม่ชอบการเป็นนักข่าวในระบบ เข้า 9 โมงเช้า ออก 5 โมงเย็น ไม่อยากใช้ชีวิตแบบนั้น

ข่าวที่นำมาเสนอใน TikTok เลือกยังไง

ทำมาหนึ่งปีรู้ขั้นตอนแล้ว ดูประเด็นมาเล่าเรื่องที่คนมองข้าม ให้เซ็กซี่ พยายามเล่ามุมเล็กๆ ที่คนลืม ข่าวเด่น ข่าวที่เป็นแนวสิทธิมนุษยชนเราเลือกทำ พอเราหมดแรง ขอพักก่อน ก็จะมีแฟนคลับ vivirecap ทักมาหา อยากฟังเราเล่าข่าว 

คนติดตาม vivirecap เป็นช่วงวัยไหน

เราทำงานพิธีกร น้องมัธยมฯ มาหาเป็นกลุ่ม 4-5 คน มาบอกชอบเรื่องนักเรียนเลว คนรุ่นแม่ก็ชอบ บอกเล่ารู้เรื่อง วิเคราะห์ข่าวรู้เรื่อง คนแถวบ้าน รู้จักจาก TikTok ดังจาก 6 ตุลาฯ ที่บ้านคูเต่าแถวนั้น เป็นสลิ่มหมดเลย ฉิบหายแล้วไอ้เด็กล้มเจ้า ในหมู่บ้านมีคนตาม มันกลั่นมาแล้วแปลว่าต้องเห็นด้วยกับเรา เราเชื่อว่าการเมืองมันเกี่ยวกัน ที่บ้านก็ยังกังวลเรื่องการพูดถึงการเมือง เเต่ยื่นคำขาดว่าเราพร้อมตาย

ชอบอ่านหนังสือประเภทไหน

ชอบอ่านหนังสือพวกวรรณกรรมเยาวชนมาก พ่อชอบอ่านนิทานให้ฟังก่อนนอนตั้งเเต่เด็ก เป็นพิธีกรรมของบ้าน ตอนเด็กอ่านหนังสือก่อนกินข้าว ชอบเรื่องแม่ไก่เก็บเมล็ดข้าวโพดได้ แล้วจะปลูกไม่มีใครมาช่วย แม่ไก่จึงบอกฉันปลูกคนเดียวก็ได้ ช่วงฤดูหนาวอดอยาก สัตว์ในป่าไม่มีอะไรกิน แล้วได้กินข้าวโพดที่แม่ไก่ปลูก แปรรูปเป็นขนมปัง มันสนุกมาก เวลารู้สึกสับสน ชอบกลับไปเปิดอ่าน ‘เจ้าชายน้อย’ ดึงตัวเองกลับมา ดอกกุหลาบเราอยู่ตรงไหน ทำหน้าที่ขัดเกลาทุกวันหรือยัง หมาป่าที่เราสร้างขึ้นมาใหม่ ได้ดูแลความสัมพันธ์กับมันหรือยัง อีกเล่มเป็นคุยกับความตาย ‘ขัปปะ’ ของริวโนะสุเกะ อะคุตะงาวะ เขียนก่อนที่จะฆ่าตัวตาย เหมือนคุยกับคนที่มองโลกอีกแบบ ทำให้เข้าใจอารมณ์อีกอย่างที่เขามองโลกอยู่

ชอบอ่านวรรณกรรมเยาวชน เคยทำงานเกี่ยวกับเรื่องเยาวชนมั้ย

สนใจความเคลื่อนไหวของนักเรียนเลว เรารู้สึกมีความหวังมาก อยู่กับนักเรียนเลวตั้งแต่น้องพลอยตัดผม เราก็ตามสัมภาษณ์ มันใหม่มาก คือพวกเราในตอนนั้นที่โง่ เเต่เขาฉลาด พอมีความเคลื่อนไหวทางการเมือง เด็กพวกนี้ไม่มีเวลาสนุกเหมือนเราตอนเด็ก เราชอบความเป็นเด็ก เป็นขุมพลังที่ไม่เคยหายไป นักเรียนเลวออกมาทำ มันทำให้ความเป็นเด็กของพวกเขาหายไป

คุณคิดว่าทำยังไงพวกเขาถึงจะได้ใช้ชีวิตวัยเด็กกับความสนุก

อยากให้มีรัฐสวัสดิการ ในความหมายของเรา เด็กไม่ต้องมาเครียดว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร ต้องสอบติด ต้องเป็นเด็กดีให้พ่อแม่ ไม่ต้องเสียใจว่าเป็นเด็กดื้อ แบกรับความคาดหวัง เหมือนการลงทุนหุ้นปันผล เด็กจะไม่เหมือนกระปุกหมูออมสินที่พ่อแม่หยอดไว้ พอเรียนจบ พ่อแม่บอกถึงเวลาแล้วที่เธอต้องชดใช้ ช่วงอยู่ในค่ายฝึกเขียน น้องนักเรียนมัธยมฯ จากโรงเรียนสตรีศรีน่าน มานั่งคุยด้วยเรื่องปัญหาที่บ้าน ก็บอกว่าพวกเราต้องแก้เเค้นพ่อแม่ เราอย่าไปยอม และน้องก็เล่าปัญหาในโรงเรียน มีครูด่าเด็กที่แต่งตัวไปรเวทมา เพื่อนทั้งห้องก็ลุกขึ้นยืนทั้งหมด ครูก็ทำอะไรไม่ได้ เราเชื่อในพลังเยาวชน มันเป็นการซื้ออนาคต

รัฐสวัสดิการของคุณหมายถึงอะไร

รัฐสวัสดิการทำให้คนไม่ต้องทำงานหนักจนตาย แต่เชื่อในการทำงานที่ทำให้ตัวเองมีคุณค่า ไม่ชอบข่าวหรือสังคมที่ชอบอวยเด็กตัวเล็กที่ออกมาร้องเพลง ให้ตัวเองได้เรียน ทั้งๆ ที่ประเทศมีเงินมาก ไม่ต้องมาขายเรื่องอะไรแบบนี้ ควรจะได้รับการสนับสนุนเรื่องการศึกษาอย่างเป็นปกติ มันเกี่ยวข้องตั้งแต่เกิดจนกระทั่งตาย คุณแม่ไม่ต้องทำงานระหว่างที่ท้อง มีเงินซื้อนมซื้อไข่ พ่อได้เงินเลี้ยงดูลูก ส่งเสริมใจกาย เราว่าทุกอย่างเถียงกันเพราะไม่มีรัฐสวัสดิการ กินข้าวที่ถนนคนเดินข่วงเมืองน่าน เขาร้องเพลงอุ๊ยคำคนแก่ ถ้ามีรัฐสวัสดิการจะไม่มีอุ๊ยคำ ตั้งแต่เด็กจนแก่ที่เราโรแมนติก เพราะไม่มี อยากรู้สึกทำให้เกิดขึ้น ไม่เกิดขึ้นในรุ่นเราไม่เป็นไร เวียนไม่เก่งพูดตรงๆ แต่ที่ทำได้ ไปกอดคนที่ไม่ซื้อเรื่องนี้ คนกลางๆ คนที่เป็นสลิ่ม สื่อสารอย่างใจดี ไม่ได้ผลักออกไป ทำ TikTok ทำอยู่ทุกอย่าง 

เป็น NGO ทำอะไรบ้างถึงรู้สึกว่าไม่ชอบ ?

ช่วงแรกชอบ ทำซักพักงานมันไม่ยาก เลยไม่ชอบ ทำประสานงานโครงการ คิดโครงการ จัดงานประชุม หาวิธีการสื่อสารทำอย่างไรให้สื่อเข้าใจประเด็นความเท่าเทียมทางเพศ ว่าสำคัญเท่ากับประเด็นชาติพันธุ์ สิทธิมนุษยชน มีอันที่ยากแล้วทำได้ ตื่นมารู้สึกง่ายมากก็ไม่อยากทำ ถ้ามันยากนัก ไม่มีอะไรยากกว่าความตาย ผ่านจุดที่ตาย มันง่าย ปิดสวิทซ์

ความตายของคุณหมายถึงอะไร

ตายเพราะมันตื่น เสี้ยววิที่เรียกว่า ฟึ้บ ไปภูเก็ตกัน เพื่อนบอกขับรถจากหาดใหญ่เจ็ดชั่วโมงถึง เพื่อนขับรถเร็ว เขาเล่นยาเคก่อนไป เราไม่รู้ เล่นตลกกันตลอดทาง แล้วตอนนั้น ฝนตกแถวกระบี่ พังงา ถนนข้างหน้ามืด รถหลุดโค้ง มองไม่เห็นอะไร เราเอามือกอดตัวเอง นี่สินะความตาย แล้วก็เงียบหมดเลย แล้วคนขับไม่ปล่อยพวงมาลัย มันนิ่งหมด สภาวะเป็นสติได้ยินเสียงลมหายใจ ได้ยินเสียงหัวใจเต้น เสี้ยววิ ขับมาซักระยะ เราคิดได้ เรายังไม่ได้เป็นนักข่าวเลย ประเทศยังไม่มีประชาธิปไตย พ่อแม่ยังไม่สบายเลย สามสิ่งนี้ยังไม่เกิดขึ้น ไอ้คนขับรถคือใคร มึงอาจจะไม่มีคุณค่า แต่รู้สึกว่าความสามารถที่มีอาจจะเป็นประโยชน์กับสามข้อนี้ก็ได้ 

ช่วงโควิด ที่มีคนฆ่าตัวตายจำนวนมาก คุณได้ติดตามประเด็นนี้มั้ย

ยินดีในความตาย เป้าหมายของเขาทุกอย่างได้ยุติลงแล้ว คนมันสิ้นหวังเพราะโครงสร้าง ทางเดียวที่เขาจะจบทุกอย่างได้คงเป็นความตาย เสี้ยววิ เขาอาจจะรู้สึกไม่ต้องตายก็ได้หรือเปล่านะ แต่คนที่ทำให้เขาสิ้นหวังคือรัฐ อีประยุทธ์ อีอนุทิน มันเป็นสิทธิ์ที่รัฐต้องดูแล เงินไม่มีเยอะ เพราะเอาไปซื้อเรือดำน้ำ ผ่านไปซักระยะ ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่รัฐพยายามหาประโยชน์จากมัน หน้ากาก วัคซีน การเข้าถึงสิทธิ

อะไรทำให้คุณมีความคิดเชิงบวกเกี่ยวกับความตาย 

เคยเป็นภาวะซึมเศร้า เรากลับมาอยู่บ้านที่หาดใหญ่ คุยกับนักจิตบำบัด ยายเราเสียตอนอยู่ปีสี่ สับสนจะเอาอะไรดี เราร้องไห้ตลอดเวลา ตอนเด็กเราอยู่กับยาย ป่วยอัมพฤกษ์กะทันหัน เขาอยู่ในดูแลของ Palliative Care เราก็กระซิบว่าทำได้ดีแล้ว ถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องทน พ่อก็บอกว่าแม่เฒ่ากำลังจะตายแล้ว เราก็กลับบ้าน เขาก็เอายายมาที่บ้าน เราบอกว่าขอบคุณนะที่เกิดมาบนโลกนี้ ให้แม่เกิด ให้กายเกิด ขอให้ได้ไปที่ดี ภาคใต้มีการหยอดพลู เอาใบพลูตักน้ำใส่ปาก ส่งวิญญาณ พอเราจะหยอดน้ำก็เป็นเฮือกสุดท้ายของเขา 

ช่วงเรียนหนังสือที่หาดใหญ่เข้ามาที่กรุงเทพฯ บ่อยมั้ย

ก่อนมาเรียนไม่เคยเข้ากรุงเทพฯ เลย ไปทะเล ไปกระบี่ ตอนนั้นคิดว่ามันครบแล้ว พอจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ดีใจมาก เย้ๆ จะได้ไปสังคมใหญ่สู่อีกโลกหนึ่ง กรุงเทพฯ มันมีความเหงานะ เราคิดถึงบ้าน ร้องไห้ เพื่อนต้องทำของขวัญมาปลอบ บอกวิเวียนไม่เป็นไรนะ ถ้าไม่ได้เข้ากรุงเทพฯ อยู่บ้านคงสนุกจังเลย

คิดว่าเด็กต่างจังหวัดต้องออกจากบ้านมาเจอสิ่งแวดล้อมแบบอื่นมั้ย

ต้อง เพราะไม่มีงาน ไม่มีกระจายอำนาจ ดูการเมืองมากๆ เลยนะ กระกระจายอำนาจในทุกจังหวัด เด็กไม่มีโอกาสได้ใฝ่ฝัน เราเลยจัดกับเพื่อนที่หาดใหญ่กับเพื่อนที่ไปเรียนกรุงเทพฯ ตัวปังแก๊งที่ติดต่อกันอยู่ สงสัยว่าคนเก่งทำไมไม่อยากกลับบ้าน ชื่องาน ‘บ้านเกิด’  ฉายหนัง School Town King เราเป็นพิธีกร เอาเยาวชนนักเคลื่อนไหว นักเรียนโรงเรียนหาดใหญ่วิทยา มาชวนคุย ‘ทำไมบ้านเกิดถึงไม่มีโอกาสให้เรา’ มีวัยรุ่นเข้ามาเต็มเลย แก๊งเเร็ปทำเพลงที่กรุงเทพฯ มองต่างในเรื่องการมองโลก แต่อยากทำให้บ้านเรา ไม่ต้องไปที่อื่นก็ได้ ในหาดใหญ่บ้านเราอยากให้มีสิทธิ์ฝัน ทุกอย่างเท่ากันได้

ในช่วงมาเรียนมหาวิทยาลัยก็มีเพื่อนเรียนแถวบ้านด้วยหรือเปล่า

ช่วงอายุ 22 เรายังเรียนอยู่ เพื่อนเราถามเมื่อไรจะมีผัว มีเมีย ประเทศจะเหี้ยแล้วนะเว้ย เรากับเพื่อนที่ต่างจังหวัดไม่เหมือนเดิม เรารู้สึกน่าสงสารเขาจัง เพราะโครงสร้างไง เขาถึงไม่สามารถไปเรียนในส่วนกลางได้ อันนี้เราชอบซีรีส์หน่าฮ่าน มันมีคำพูดอะไรเหมือนกันกับช่วงเราเป็นนักเรียน ไม่มีที่เที่ยว ไปริมสวนริมห้วย เราไม่ได้เที่ยว เดินทางไปโรงเรียนที่ไกลมาก แม่ไปส่งก็แบบนี้ มันน่าจะมีขนส่งสาธารณะ รถไปส่งง่ายกว่านี้ ชอบสัญลักษณ์เรื่องเสื้อแดง ใส่ตุ้มหูแดงหน้ากล้อง เขาทำดี นี่คือเลนส์มองแบบคนต่างจังหวัด อายุ 14 ปี ทำไมท้องแล้ว คิดแบบนั้นจริงๆ แบบไม่ใช่การเหยียด ชอบซีนเสื้อแดง พ่อไปประท้วง ทำไมพ่อไม่กลับมา พ่อตาย 

คุณคิดเห็นยังไงระหว่างรักกับเซ็กซ์

จะเรียกคนละเรื่องก็ไม่ได้ ไม่ได้มีเซ็กซ์อย่างเอนจอยกับคนที่เพิ่งเจอได้ หรือแบบมีเซ็กซ์กับคนที่ชอบ แต่ไม่ได้รัก เคยเล่าเรื่องนัดเย็ด เรื่องพี่หน่อย Call Police ในช่อง Poocao Channel 

มีประสบการณ์เกี่ยวกับการนัด ?

ปัด Tinder สนุกมาก ตลกด้วย ครั้งแรกอยู่กับเพื่อนชอบสนุก แบบวันนี้ต้องเย็ดว่ะ นัดเย็ดเลยมึง เราไปนอนกันที่โรงแรมสามร้อย ห้าร้อย บุปผาราตรี ติดดิน ตอนนั้นหนังนครสวรรค์กำลังมา ภาพสวยมาก ห้องเป็นบานเกล็ด ต้องเลือกห้องนี้ เราบอกเพื่อนว่าเขามาแล้ว เดี๋ยวกูมานะ เข้าไปในห้อง ไอ้เหี้ย มันหน้าไม่ตรงปก หาวิธีออกจากห้อง บอกเขาจะไปหาเพื่อน กลัวมาก คุยๆ อยู่ มีเสียงปังขึ้นมา ปัด Tinder ต่อ มีเสียงปังอีก มันคือก้อนหิน เขาปาขึ้นมาถึงชั้นสาม กลัวมาก โทรฯ หาป้าเจ้าของหอ ไอ้นั้นมันโชว์รูปหนูและบอก call police จึงเป็นที่มาของพี่หน่อย call police

นัดต่ออีกไหม

อันนี้เงี่ยน ตอนนัดกับเพื่อน ไม่ใช่ความเงี่ยนคือความสนุกคึกคะนองค่ะ ต้องนัดเย็ดแล้วคืนนี้ เรานัดเลย เวียนชอบเล่นตัว ทั้งแบบคนรู้จักและคนสนใจ อยากได้แต่ก็เล่นตัว เราอยู่ที่นี่ เขาก็บอกไปเจออีกที่มั้ย เวียนก็บอกไม่อ่ะ เวียนนอนช่วยตัวเองดีกว่า โอเคแล้ว ประมาณนี้ คิดอยู่เขาจะมาไม่มาวะ ดูหน้าตาดีนะในแอพ ชีก็บอกถึงแล้ว ซื้อถุงยางแล้วนะ ไม่ทันตั้งตัว เป็นเซ็กซ์ที่เจ็บมาก มันไม่มีการเล้าโลม จู๋มันใหญ่ 56 กลัวมาก

การมีแอพฯ หาคู่ เพื่อนคุย ช่วยในการพัฒนาความสัมพันธ์ได้มั้ย

เราชอบคุยแบบมนุษย์ต่อมนุษย์มากกว่าแอพ แต่มีแอพก็มีความเป็นไปได้ ยังไม่เคยลอง ระวังความรู้สึก ชอบคุยกับคนมีแฟนแล้ว เป็นรสนิยม เคยคุยกับนักจิตบำบัด เขาให้คำปรึกษาว่าที่คุณวิเวียนคุยกับคนมีแฟนแล้ว อาจจะเพราะรู้ว่า มันจะไม่มีการคบกัน เราว่าใช่ ไม่อยากมีความสัมพันธ์กับใครเลย  

ตอนกลับบ้านที่ใต้ เราเป็นไบเซ็กซวล ชอบผู้หญิงได้ คุยกันกับเพื่อนที่เป็นเลสเบี้ยน เขาก็รู้ เราพูดตรงในความสัมพันธ์ในความร่าน ในการนอนมันทัชชิ่งนอกการเป็นเพื่อน เราก็รู้สึกว่าเราไม่เป็นแฟนกับเขาแน่ๆ เกือบจะมีเซ็กซ์ ไปตีแบดฯ กับเขา เราก็ไปโรงแรมนอนเลย เเล้วบอกชีว่ามาไม่ได้นะ เราจะนอนแก้ผ้า เราจะนอนแก้ผ้าจริงๆ ชอบแกล้ง รู้ว่ามันจะนำไปสู่อะไร มันจะนำไปสู่เซ็กซ์ได้ ไม่อนุญาตให้เกิดขึ้นได้ นอนนิ่งๆ เป็นความห่วงใยกันมากขึ้น มันก็เลยไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

ปกติดูหนังโป๊ช่องทางไหน

XConfessions.com เป็นคนเรียนสื่อด้วย มันดีมาก เสียเงินประมาณปีละ 700 บาท เป็นเว็บโป๊ที่ผู้กำกับเริ่มแรกเป็นผู้หญิง ต่อมาก็มีคนกำกับด้วยเป็น LGBT หลากหลาย เย็ดกันในคลิปนี้ ไม่ใช่ให้ผู้ชายแฮปปี้ แต่เป็นมุมมอง เหนือจินตนาการ ช็อคโกแลตราดตัว แดร็กคูล่ามากินกีผู้หญิงตอนเป็นเมนส์ ชอบผู้กำกับที่เป็น Non – binary เรื่องประมาณจีบปกติไปที่ห้อง ซีนแบบนอนคุย แลกเปลี่ยน เพศสภาวะ สิ่งที่เรียนไม่ได้มีเซ็กซ์ ตื่นเช้ามา เเวะกินน้ำก่อน ทำแบบนี้โอเคมั้ย มันต้องงงบ้าง มันธรรมชาติ ชอบมากจนทักไปบอกในไอจีผู้กำกับ

คิดเห็นยังไงกับ OnlyFans

OnlyFans ทำให้ผู้ชายจัดการอารมณ์ของตัวเองได้ ควรจะทำให้ถูกมาก มีแต่ดีกับดี เคยสัมภาษณ์ชายต๊องหญิงเพี้ยน เป็นสิ่งที่เขาทำได้ เป็นเรือนร่างของเขา เป็นสิทธิ์ของเขาที่จะทำ แต่มันเสี่ยง ช่วงมีข่าวเรื่องน้องไข่เน่า เราทำ TikTok สรุปและทักให้กำลังใจน้อง และถ่ายรูปตัวเองเปลือยอกกับพระพุทธรูป ไม่ได้คิดอะไร แต่มีคนแชร์ด้วย รัฐควาย ไร้สาระ เรามีไอเดียจะทำ OnlyFans ด้วย คือร่าน คุยเรื่องยากๆ ปรัชญาศาสนา พระไตรปิฎก มันเงี่ยนกันอยู่ ลองแล้วใน TikTok ยั่วๆ มันมีฐานแฟนคลับแบบนี้อยู่ ที่บอกว่าคุณวิเวียนฉลาดมาก สวยมาก เรื่องเพศมันสนุก มันอยู่ในศาสนาพราหมณ์ฮินดู สำหรับเรารู้สึกว่า การคานอำนาจเรื่องเพศ ของผู้ชายผู้หญิงจะนำไปสู่เรื่องสิทธิ ขับเคลื่อนเรื่องวัฒนธรรมมันจะสนุก ไม่ชอบชายเป็นใหญ่ ไม่ชอบความสัมพันธ์เป็นพิษ เวียนจะไม่ตอบโต้ปังปัง จะใช้อำนาจเรื่องเพศของเราในสิ่งที่เราต้องการ สามารถควบคุมสิ่งนั้นได้

เคยมีโปรเจกต์แบบที่เคลื่อนวัฒนธรรมทางเพศตอนทำ NGO มั้ย

ไม่ค่ะ แต่เขาคิดแบบนี้อยู่แล้ว รู้เยอะมากขึ้นจากเขา ผู้หญิงไม่เคยเป็นเซ็กซ์ออฟเจกต์ของผู้ชาย เรือนร่างของผู้หญิง ทำไว้เพื่อผลประโยชน์อะไรบางอย่างก็เป็นสิทธิ์ของเขา เราไม่ได้แปะป้ายเรื่องอำนาจเพศเป็นสิ่งไม่ดี ไม่ได้เห็นต่างกับคนที่เห็นต่าง ทำให้มันสนุกและเซ็กซี่

คิดเห็นยังไงกับหนังสือ ‘ทำไมต้องตกหลุมรัก’ ของสรวิศ ชัยนาม 

มีคนมาชอบเรา เพราะว่าอ่านหนังสืออาจารย์สรวิศ ชัยนาม รีวิวหนังสืออยากเล่า ตัดต่อคลิปยังทำไม่ค่อยเป็น ไม่เคยคุยกัน เห็นหนูมากดไลค์บ่อยๆ พอคุยกันมากขึ้น เขาบอก พี่รู้ไหม ผมชอบพี่เพราะ สรวิศ ชัยนาม ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนอ่านแบบนี้ เราซื้อเรื่อง ‘รักในทุนนิยมมันเหนื่อย’ ทำให้ไม่มีความรักกัน ไม่อยากเอาพลังงานไปลงกับความรักที่สุ่มเสี่ยง มองว่าเป็นการลงทุน ที่เราทุ่มเทพลังมาก เป็นหนังสืออ่านยาก โต้เถียงบ้าง เค้าอ้างอิง Alain Badiou บอกว่าความรักมันเกิดด้วยความบังเอิญ มันไม่ได้เกิดขึ้นด้วย Tinder ในแอพฯ หาคู่ มันคล้ายช็อปปิ้งมอลล์ คุณเลือกรูป ทำอะไรที่คิดว่าอีกฝ่ายจะชอบคุณ เราก็บอกว่า ใช่ ในมุมเรา ความรักที่เกิดบังเอิญ ไม่ได้วางแผน หรือจะเลือกรักที่มันไม่อกหัก แต่ในประเทศไทยไม่มีความบังเอิญที่โรแมนติก จะรักได้ไงอยู่ในรถเมล์ ร้อน อยู่ต่างจังหวัดไม่มีพื้นที่สาธารณะที่ทำให้คนรักกันได้ด้วยซ้ำ อยู่ในหาดใหญ่ ร้านเหล้าต้องกิน กูก็ไม่ได้อยากที่กินเหล้า 

คุณว่าหนังสือกับเพลงแจ๊สอะไรทำงานกับคุณมากกว่ากัน

ชอบทั้งคู่ มันทำงานกับเราทั้งคู่ ชอบเสียงดนตรีมันสู้กัน ชอบจังหวะคนเล่นโดยไม่พูดกัน ชอบจังหวะกลองผ่อนให้คนอื่น กีตาร์ก็ชอบ บางทีก็แยกไปฟังเบส  แต่เริ่มชอบโดยไม่รู้ว่ามันคือเพลงแจ๊ส ชอบ Nina Simone พูดเรื่องชนชั้น ผิวสี เป็นศิลปะ เราดาดเดาไม่ได้ ความหมายเพลงดี เป็นเชิงบวก ช่วงดึกๆ ชอบเปิด Amy Winehouse เคยไปบาร์แจ๊ส มีรุ่นพี่พาไป แกเหมือนตัวละครตัวหนึ่งที่เป็น LGBT ใน ‘โชติชีวิตบรรลัยของแพทริก ชั่ยฯ’ ของ อุทิศ เหมะมูล พาไป Jazz Happens ถนนพระอาทิตย์ สอนเราฟังเพลงแจ๊ส ต่อจากนี้ก็เป็นพิธีกรรมที่เราชอบไปคนเดียว

เหมือนคุณเดินทางบ่อย ทำ Vlog แนวท่องเที่ยวบ้างหรือเปล่า

เคยทำ Vlog แนวทำอาหารกับพ่อ ถ่ายให้พ่อ เขาอยากเป็น Influencer ยังไม่ได้ตัดต่อคลิปล่าสุดเลย ยอดไม่เยอะนะ เป็นคนในหมู่บ้าน เมาท์กันว่าเป็นดารา พ่อก็ชอบให้ถ่าย

ปกติทำกับข้าวเมนูอะไร

ชอบทำเมนูจากเต้าหู้ เทริยากิ ผัดกะเพรา หม่าล่า ทำอาหารใต้ไม่เป็นเลย ชอบกินน้ำเต้าหู้ พ่อบอกว่ากินเต้าหู้มันดี แม่ชอบทำแกงจืดเต้าหู้ พยายามทำน้ำเต้าหู้กินเองด้วย อยากลดอาหารที่ทำจากเนื้อ สำหรับเราเวลาทำอาหาร เราควบคุมมันได้ รู้สึกว่าตัวเองเป็นเจ้าของจาน จะเลือกรสไหน ทำยังไงก็ได้ เราก็กินให้หมด มีลิ้นในการสัมผัสรสที่ตัวเองทำ ช่วงนี้เป็นช่วงรักสุขภาพ ชอบกินอาหารจืดๆ คนทำอาหารใต้เป็นพ่อแม่

อยู่ในช่วงดูแลสุขภาพ ต้องออกกำลังด้วยหรือเปล่า

เคยคุยกับผู้ชาย เขาชอบให้ไปวิ่ง พอเลิกกันไปวิ่งแล้วคิดถึงเขา เปลี่ยนเป็นเดิน กับคุมอาหารแทน ร่างกายเป็นพาหนะของเรา พออยากทำอะไร ร่างกายแย่ก็ไม่โอเค เป็นความรับผิดชอบง่ายที่สุด พยายามทำอาหารที่ดี ซีเรียสกับการนอน กลัวสมองไม่ไบร์ท 

มีความฝันมั้ย

เรามีความฝันถึงมีชีวิตอยู่ เราเชื่อในความฝันมากๆ ความฝันของเราอยากทำให้ vivirecap เป็นรูปเป็นร่าง เรายอมรับว่าอยากเป็น someone เราต่อสู้กับมันมากๆ เราไม่ขายความเป็นส่วนตัว แต่เป็น someone เสียงมันดัง เราจะช่วยให้อะไรที่เราขับเคลื่อนมันดังขึ้น แต่ไม่เคยคิดชีวิตหลัง 40 ที่ผ่านมา 26 ปี เชื่อในเซนส์ตัวเองว่าไม่เคยผิด อยากทำอะไร ทำ.

 

 

nandialogue

 

 

เรื่องและภาพ ซัน แสงดาว

You may also like...